Κριτική για το The Crow (2024)

Το κινηματογραφικό reboot του The Crow πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να φτάσει στη μεγάλη οθόνη, άλλαξε ένα σωρό σκηνοθέτες, σεναριογράφους και ηθοποιούς. Για την περίπτωση του ταιριάζουν οι στίχοι από το δημοτικό τραγούδι για το γιοφύρι της Άρτας: Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν.

Το The Crow είναι μία μέτρια ταινία (εδώ αποφύγαμε το βατερλό του Hellboy: The Crooked Man) και σε όποιο τομέα (ατμόσφαιρα, φωτογραφία, σκηνοθεσία, ερμηνείες κλπ) το συγκρίνουμε με την αρχική ταινία του Alex Proyas, είναι χαμένη από χέρι. Κατανοώ πως έπρεπε οι Zach Baylin και William Josef Schneider έπρεπε να κινηθούν διαφορετικά όσον αφορά την ιστορία, αλλά αυτό που μας παρουσίασαν δεν ήταν καλό και δεν έβγαζε κάποιο νόημα. Θα το παρομοίαζα σαν αποτυχημένος συνδυασμός του Spawn και του John Wick. Αν το έργο δεν ήταν διαθέσιμο στο On Demand της Cosmote TV, δεν θα το παρακολουθούσα παρότι αρχικά είχα σκοπό να το δω στο σινεμά αλλά με απέτρεψαν οι κακές κριτικές που πήρε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ευτυχώς γιατί ακόμη μέχρι και σήμερα θα έκλαιγα τα λεφτά μου.

Αυτή ήταν η χειρότερη ερμηνεία στην καριέρα του Bill Skarsgard, χωρίς να ευθύνεται αυτός για το τελικό αποτέλεσμα, ενώ η FKA Twigs δεν φαίνεται να κατέχει την υποκριτική, ας μείνει καλύτερα στο τραγούδι. Το υπόλοιπο καστ στο ερμηνευτικό κομμάτι ήταν αδιάφορο. Το μόνο θετικό που κατάφερα να βρω ήταν οι σκηνές μάχης που είδαμε στην τρίτη πράξη. Αν δεν υπήρχαν αυτές, θα μιλούσαμε για ολοκληρωτικό ναυάγιο.

Βαθμολογία: 3/10

Trailer: