Λίγα παιδιά που έχουν γεννηθεί στα 90s δεν έχουν συνδέσει την παιδική και εφηβική ηλικία τους με τα βιβλία του Harry Potter (χαρακτηριστικά ο αρχισυντάκτης του σάιτ που διαβάζετε, ο Μιχάλης). Υπάρχουν φίλοι που έχουν περάσει τα 30 και μέχρι σήμερα συζητάνε για αυτή τη σειρά βιβλίων. Άλλοι έχουν κλάψει, άλλοι έχουν μαγευτεί, άλλοι έχουν διαβάσει 20 φορές το καθένα και άλλοι περιμένουμε ακόμα το γράμμα μας για το Hogwarts.
Σήμερα ωστόσο θα μιλήσω για τις ταινίες. Ένα ολόκληρο franchise ταινιών έχει βασιστεί στα βιβλία, το οποίο μας έχει σημαδέψει εξίσου με εκείνα (αν και πάντα ισχύει το book>movie) όντας μια από τις πιο πετυχημένες σειρές ταινιών των 00s και ένα από τα πιο εμπορικά επιτυχημένα όλων των εποχών. Με αφορμή την κυκλοφορία του Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο είδαμε ξανά και θα κατατάξουμε σε σειρά από τη χειρότερη στην καλύτερη, όλες τις ταινίες του Wizardring World.
10. Fantastic Beasts: The Crimes of Grinderlwald
Αυτή η ταινία πολύ απλά συνοψίζει το τι πάει στραβά με την J.K Rowling από τη συγγραφή του έβδομου βιβλίου και μετά. Η βασική ιστορία έχει τελειώσει και γύρω από αυτήν υπάρχει ένα σύμπαν πολύ ωραίων, συμπαθών και μη αναπτυγμένων, ακόμα, χαρακτήρων γύρω από τους οποίους μπορούν να ειπωθούν ιστορίες. Ενώ λοιπόν η βασική ιδέα είναι καλή, στην πράξη οι ανατροπές και το story είναι μέτρια προς κακά. Το Fantastic Beasts 2 είναι βαρετό, ο ρυθμός του είναι μέτριος, η τελική του ανατροπή είναι κάκιστη, δεν έχει καμία καλή κορύφωση, είναι μία ταινία χωρίς τρίτη πράξη και αποτελεί απλώς ένα ακόμα μεταβατικό κεφάλαιο σε μία ιστορία που φαίνεται ενδιαφέρουσα, αλλά που πρέπει κάποια στιγμή να μας αποζημιώσει. Ο ρόλος των φανταστικών πλασμάτων περιορίζεται, ο Johnny Depp είναι παντελώς αδιάφορος και ο μόνος που μας αποζημιώνει είναι ο Dumbledore του Jude Law, ο οποίος εμφανίζεται παροπλισμένος και έχει ένα τεράστιο καστ και πάρα πολλές ιστορίες που δε χρησιμεύουν πουθενά. Χρειάζεται οπωσδήποτε καλύτερο σενάριο, λιγότερους χαρακτήρες και πιο δεμένη ιστορία για να γίνει καλύτερο στη συνέχεια.
9. Harry Potter and the Chamber of Secrets
Βασίζεται στο κατά πολλούς πιο αδύναμο βιβλίο της σειράς και ο Chris Columbus που σκηνοθέτησε αυτήν την ταινία μετά την πρώτη σίγουρα έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Στην Κάμαρα με τα Μυστικά βλέπουμε τους χαρακτήρες μας να μεγαλώνουν, αλλά να μην εξελίσσονται πολύ, εισάγονται κάποιες βασικές έννοιες της μυθολογίας, καθώς και πρακτικές του κόσμου των μάγων, βλέπουμε για πρώτη φορά Πεμπτουσιωτή και εμφανίζονται πολλοί νέοι χαρακτήρες που θα μείνουν για χρόνια στο franchise. Επιπλέον έχει αυτό το feeling μαγείας που μας κέρδισε στις πρώτες δύο ταινίες που σκηνοθέτησε ο Columbus με πολύ ωραία εφέ για την περίοδο που γυρίστηκε, φοβερή μουσική και κάποιες πολύ ωραίες ηρωικές στιγμές του πρωταγωνιστή. Χαντακώθηκε αρκετά από την πολύ μεγάλη διάρκεια, η οποία δε δικαιολογούνταν από το πρωτότυπο υλικό και τις ιστορίες που έπρεπε να πει, γι' αυτό βρίσκεται σε αυτή τη θέση.
8. Fantastic Beasts and Where to Find Them
Ήδη βλέπω τα βρισίδια να έρχονται που βρίσκεται τόσο κάτω, αλλά αποδεχτείτε το. Το Fantastic Beasts and Where to Find Them είναι μία απλά καλή ταινία που δε μπορεί να σταθεί όμως δίπλα στις ταινίες που μας γαλούχησαν. Μπορεί να είμαι κωλόγερος και κολλημένος, αλλά αντικειμενικά το Fantastic Beasts είχε πολλά θέματα με τις άπειρες πλοκές που περιπλέκονταν μεταξύ τους και σε μπέρδευαν συνεχώς και του έλειπε η αύρα μίας ταινίας Harry Potter. Προφανώς όταν ξεκινάς ένα νέο υπο-franchise με πλάνο για πέντε ταινίες, πρέπει να θέσεις κάποια βασικά subplots, αλλά εδώ έγινε ο χαμός και το pacing πήγαινε περίπατο. Παρ' όλα αυτά η ιστορία του περίφημο βιβλίου και της ιστορίας του Newt είναι κάτι που θα θέλαμε να δούμε στη μεγάλη οθόνη και εμπιστευόμαστε τη Rowling. Οπτικά ήταν υπέροχη και οι νέοι χαρακτήρες είναι πολύ συμπαθείς, ενώ άφησε πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, οπότε σίγουρα ελπίζουμε ότι τα sequels του θα είναι πολύ καλύτερα.
7. Harry Potter and the Half-Blood Prince
Σίγουρα συγκαταλέγεται στις πιο σκοτεινές οπτικά ταινίες της σειράς, ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να ανταποκριθεί σε ένα πολύ γεμάτο και δύσκολο βιβλίο. Προφανώς είχε κάποιες στιγμές που κατάφερε άψογα να μεταφέρει larger than life στιγμές όπως ο θάνατος του Dumbledore, την αποκάλυψη του Ημίαιμου Πρίγκιπα και η εξέλιξη της ιστορίας καταστροφής των Πεμπτουσιωτών. Από την άλλη πλευρά, ώρες ώρες μου θύμιζε τον Ολυμπιακό του Σφαιρόπουλου στο μπάσκετ. Πολλά νεκρά διαστήματα και τα λεπτά να μην περνάνε. Σίγουρα είχε ωραία visuals και παρά το ότι επικεντρώθηκε στο ρομάντζο όσον αφορά τους βασικούς πρωταγωνιστές, εξέλιξε την ιστορία. Παρ' όλα αυτά μου έδωσε την εντύπωση ότι λειτουργεί περισσότερο ως προετοιμασία για το φινάλε, παρά σαν αυτόνομη περιπέτεια.
6. Harry Potter and the Order of the Phoenix
Ο David Yates, ο οποίος κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο σε αυτήν την ταινία (και έκτοτε έχει σκηνοθετήσει όλες τις ταινίες του franchise θέτοντας εξαιρετικά τον απαιτούμενο τόνο για την κάθε μία) είχε πολύ δύσκολο έργο, καθώς το Τάγμα του Φοίνικα είναι το μεγαλύτερο βιβλίο και έπρεπε να συρρικνωθεί αρκετά. Αυτή η ταινία θα μας μείνει αξέχαστη για το πόσο μας είχε σπάσει τα νεύρα η Dolores Umbridge (από τις καλύτερες μεταφορές χαρακτήρα από τα βιβλία), ενώ ταυτόχρονα διαποτίζονταν από πεσιμισμό και κατάθλιψη σε σημείο να αναρωτιέσαι πόσο χειρότερα μπορούν να πάνε τα πράγματα για τους ήρωες. Όλοι οι χαρακτήρες ετοιμάζονται για την τελική μάχη, υπάρχει ένας κομβικός θάνατος που μας συγκλόνισε και φυσικά η φοβερή τελική μάχη μεταξύ Dumbledore και Voldemort που παρά τη μικρή διάρκεια της, σε εντυπωσιάζει πολύ. Σίγουρα καλή προσπάθεια.
Τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου περιμένετε το δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας με τις υπόλοιπες ταινίες της αγαπημένης σειράς ταινιών.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου