Ήθελα εδώ και καιρό να μιλήσω για το Valerian and the city of thousand planets αλλά λίγο η δουλειά, λίγο οι συνεχείς ειδήσεις και φυσικά η προσωπική ζωή με κρατούσαν μακριά. Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τον δεσμό δημιουργού - θεατή που ανέπτυξα με τον Luc Besson αλλά με αυτό το κείμενο θα προσπαθήσω να σας βάλω λίγο στο μυαλό μου.
Μεγάλωσα σε μια πόλη όπου δεν υπήρχε κινηματογράφος και τις τότε βιντεοκασέτες άργησα πολύ να τις ανακαλύψω. Και αυτό φυσικά με ανάγκασε να μάθω ταινίες και σειρές από την τηλεόραση της Κύπρου της δεκαετίας του ’90, που η επανάληψη ήταν το βασικό της μοτίβο. Σε μια δεκαετία που δεν υπήρχε όρος ηλικίας για το τι μπορεί να δει κάποιος, εγώ είχα την «τιμή» να μεγαλώσω με τους Ρόκι και Ράμπο του Sylvester Stallone, με τον John McClane του Bruce Willis και τα β’ διαλογής συνήθως των Jean Claude Van Damme και Steven Seagal αλλά πάντα έβραζε μέσα μου η επιθυμία της επιστημονικής φαντασίας και των ταξιδιών σε άλλους πλούσιους, πολύχρωμους και ιδιαίτερους πλανήτες που και η πιο σπουδαία φαντασία του ανθρώπου δεν μπορούσε να φανταστεί. Αλλά το 1997, η χρονιά που κυκλοφόρησε το απολαυστικότατο The Fifth Element, εγώ γνώρισα το Double Team των Van Damme - Rodman, και έπρεπε να περιμένω ένα ακόμη χρόνο για να δω το Star Wars Episode I: The Phantom Menace. Ναι, ναι, ναι. Αυτό που όλοι κατηγορούν ασύστολα ότι είναι η χειρότερη ταινία του franchise και ντροπή. Αλλά για φανταστείτε το. Εγώ εννέα, ο βασικός χαρακτήρας εννέα, και εγώ να περιμένω να δω παράξενους κόσμους και αλλόκοτα όντα και κτίρια. Και είχε και απολαυστικές μάχες με φωτόσπαθα. Άρα αντιλαμβάνεται κανείς ότι ήταν άλλη εμπειρία για μένα.
Λίγα χρόνια μετά όμως θα ανακαλύψω τις κασέτες και τα DVD και εκεί θα μου ανοιχθούν ορίζοντες κινηματογραφικοί που δεν το περίμενα ποτέ. Μια από τις πρώτες ταινίες μου που πήρα να δω ήταν φυσικά το The Fifth Element. Ακόμη τόσα χρόνια μετά θυμάμαι την ταινία σκηνή προς σκηνή. Ένας χρωματιστός κόσμος, με χαρακτήρες καρικατούρες μεν, οι οποίοι όμως ήταν απολαυστικοί. Ακόμη θυμάμαι τον Gary Oldman και το γέλιο και την μετέπειτα απογοήτευση του με το άδειο μπαούλο. Και αυτό ήταν. Από τότε μπήκε στη ζωή μου ο Besson. Αποφάσισα ότι ήθελα να μάθω τα πάντα για αυτό τον δημιουργό και τον έψαξα καλά. Να είστε σίγουροι ότι έχετε δει πολλές δουλειές του, είτε ως σκηνοθέτης, είτε ως σεναριογράφος είτε ως παραγωγός και ίσως να μην το γνωρίζεται, αλλά η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να περάσουν 20 χρόνια για τον δω ξανά στο είδος που με έκανε να τον αγαπήσω. Όλοι γνωρίζουν το La Femme Nikita που οδήγησε και στις δύο σειρές Nikita ενώ το 1994 έδωσε μάλλον την κορυφαία του ταινία με το Leon: The Professional και η τελευταία κινηματογραφική του προσπάθεια ήταν το Lucy του 2014, που ήταν μεγάλη εισπρακτική επιτυχία. Τον Besson λογικά τον γνωρίζετε από projects όπως τα Taxi, The Transporter, District B13, Taken και Colombiana αλλά το Valerian and the City of a Thousand Planets αναμένεται να αλλάξει για πάντα την γνωριμία σας μαζί του.
Για την νέα ταινία ο Besson είπε ότι ξόδεψε πάνω από 20 χρόνια για να την ετοιμάσει και ότι ενώ είχε έτοιμο το σενάριο όταν είδε το Avatar πήγε σπίτι και το πέταξε και ξεκίνησε από την αρχή. Κάπου εδώ όμως ήταν που γνώριζε ότι όντως μπορεί να κάνει πραγματικότητα την ταινία και ότι η τεχνολογία έχει φτάσει στο σημείο που πλέον μόνο δικαιολογίες μπορούσε να βρει για το γιατί δεν το προχωρούσε. Και εν έτει 2017, 8 χρόνια μετά το Avatar, και σε μια εποχή που πλέον οι ταινίες με βάση comic book και graphic novels έχουν τον απόλυτο έλεγχο του box office, αυτή η ταινία έρχεται ως το μεγαλύτερο ρίσκο στην ιστορία του ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Για όσους δεν το αντιλήφθηκαν ακόμη, το Valerian είναι ανεξάρτητη ταινία, η πιο ακριβή του είδους, και ο Besson την έκανε με την δική του εταιρία χωρίς να έχει καν στούντιο που θα το κυκλοφορούσε επίσημα. Με λίγα λόγια αυτή η ταινία είναι το προσωπικό του έπος και αν αποτύχει σίγουρα θα του στοιχήσει ακριβά. Σε αυτό το σημείο ίσως να προσπαθούσα να εξηγήσω γιατί πρέπει να δείτε αυτή την ταινία στους κινηματογράφους και όχι στο σπίτι, αλλά εκτός του γεγονότος ότι μου λείπουν μερικά εκατομμύρια αναγνώστες για να μπορώ να τους επηρεάσω, γενικά το Box Office σε Ελλάδα και Κύπρο δεν μπορούν να κάνουν την διαφορά στα συνολικά κέρδη της ταινίας.
Όπως έχουν τα πράγματα, για εμένα αυτή τη στιγμή, τον μέγα φαν των υπερηρώων και του Star Wars, του καλύτερου franchise στο πλανήτη, σε μια σεζόν όπου μεταξύ άλλων θα κυκλοφορήσουν τα Justice League, Thor: Ragnarok και Star Wars: The Last Jedi, το Valerian είναι η πιο πολυαναμενόμενη ταινία του 2017 και ίσως της πενταετίας που μας έρχεται αφού μόνο από τα trailer νιώθω ότι ταξίδεψα ήδη σε κάτι που δεν θα είχα ποτέ την ευκαιρία να ταξιδέψω. Δείτε Valerian. Απολαύστε Valerian. Ταξιδέψετε σε ένα κόσμο που δεν έχει όρια και ζήστε ένα επικό ταξίδι. Το καλύτερο από όλα; Τα trailers δεν πρόδωσαν καθόλου από την πλοκή. Luc Besson έχω βάλει όλη μου την καλλιτεχνική επιθυμία στα χέρια σου και περιμένω.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου